Kto ma wpływ na ideały piękna w Azji?

Ostatnio ktoś podzielił się ze mną interesującą myślą - że obecne ideały urody w Azji tak naprawdę niewiele zmieniły się przez ostatnie 20 wieków. Zaczęło mnie to zastanawiać... i oczywiście musiałam to sprawdzić xD Jak dobrze, że w czasach Google, taka wiedza jest łatwo dostępna.

Udało mi się wyszukać dawne grafiki przedstawiające kobiety - większość pochodzi z Chin, ale wiele krajów Azji przeniknięta jest wpływami kulturowymi, płynącymi właśnie z tego kraju, więc nie jest to problemem.

Obraz z Chin VIII wieku.

Obraz z XVIII wieku.

Obraz z XVIII wieku przedstawiający jedną z legendarnych "4 piękności"

Obraz z roku 1772

Co łączy te obrazy? Wszystkie panie mają nieskazitelną białą cerę, pociągłe (nawet powiedziałabym, że wydłużone) twarze, wyraźnie zarysowany garb nosa oraz małe usta.

Te ideały wcale nie odbiegają tak daleko od tego, co nadal jest cenione. Oczywiście czas zmienił wiele rzeczy. Dalej ceni się jasną cerę, ale nie ceni się pozbawionej koloru i życia - ma być promienna, bez przebarwień czy skaz, preferowalnie o różowym odcieniu. Jeśli przyjrzycie się obrazom, wszystkie panie mają drobne, trójkątne podbródki - czyżby początek kultu twarzy w kształcie litery "V"? Kobieta przedstawiona na ostatniej grafice ma właściwie kształt twarzy wpisujący się w obecne trendy.

Czy patrząc na te Koreanki, widzicie podobieństwo rysów do tradycyjnych grafik? Moją uwagę zwraca podobieństwo kształtu twarzy i nosa:

Jedyne co się zmieniło to oczy. Obecnie kobiety w Azji (tak jak i na całym świecie) podkreślają oczy makijażem. Ale powiedzmy sobie szczerze, czy można stać się piękniejszym pomniejszając swoje oczy? :P Dlatego uważam za bezsensowny argument, że skoro Azjaci nie zawsze rodzą się z naturalnie wielkimi oczami (choć to nie zasada, znam wiele osób z naturalnie wielkimi oczami, zwłaszcza jeśli pochodzą z południowej Azji), to nie powinni nic z nimi robić. Dlaczego odmawiać sobie bycia piękniejszym? Natura zakodowała nam w głowach (każdemu na świecie, jak Ziemia długa i szeroka), że duże oczy są piękne, mają nas rozczulać i się podobać - dlatego tak mocno reagujemy na widok wielkookich dzieci, szczeniaków, kociaków, maskotek itp. Dlatego nie dziwi mnie, że na całym świecie kobiety doklejają sobie sztuczne rzęsy, nakładają eyeliner, itp. W zależności od regionu wykonuje się podnoszenie opadających powiek lub dodaje załamanie powieki. Dla każdego coś miłego, w zależności od potrzeb ;).

Zaczęło mnie zastanawiać, czy te same zasady aplikują się do "naszej" kultury piękna. Czy na to, co postrzegamy jako piękne wpływają ideały z poprzednich wieków?

Tradycyjne europejskie piękności:

Polecam też obejrzeć to wideo (naprawdę świetne!):

Wydaje mi się, że w przypadku ideałów Zachodu pojawia się pewna nieciągłość. Właściwie wszystkie przedstawiane na obrazach kobiety mają bardzo podobny typ urody - delikatnie wyciągnięta twarz o pięknym, łagodnym owalu, z prostym nosem, który zlewa się z czołem bez wcięcia. Kości policzkowe są duże, ale płaskie. Oczy są duże, szeroko rozstawione, z wysoko załamaną górną powieką, zaś dolna powieka zaokrąglona i lekko wyciągnięta do dołu.

Wydaje mi się, że niewiele zostało w naszej kulturze z tych ideałów - teraz cenimy twarze o mocno zarysowanych i wysokich kościach policzkowych, "koci" kształt oczu, małe nosy i kuszące usta o pełnym kształcie:

Choć moim zdaniem celebrytki, takie jak Monica Bellucci czy Scarlett Johansson, dalej mają w sobie coś z klasycznych ideałów piękna:

Ja tam na zmiany w ideałach urody nie narzekam... bo jakby nie patrzeć, to z klasycznej urody nie mam nic xD. Wydaje mi się, że nasze "zachodnie" podejście do piękna jest bardziej zróżnicowane - gdy pytam Was, którą celebrytkę uważacie za piękną, podajecie mi imiona osób o bardzo różnych typach urody i sylwetki. 

W Azji wydaje mi się, że ideały piękna są trochę bardziej "sztywne" - w mainstreamowym przemyśle aktorsko-piosenkarskim nie przebije się osoba, która nie ma jasnej cery (albo będzie mocno retuszowana) lub odpowiedniej wagi. Są bardzo konkretne kryteria tego, co uważa się za piękne i jeśli macie choćby jedną z pożądanych cech, usłyszycie dużo komplementów. 

W tym wszystkim za zabawne uważam, że często zakłada się, że ideały piękna w Azji są efektem wpływu kultury i mediów z Zachodu... kiedy tak naprawdę te ideały nie zmieniły się przez wieki. Z drugiej strony, bardzo zastanawia mnie, co wpłynęło na przemianę tradycyjnych zachodnich ideałów piękna - ale jakoś wymyślić tego nie mogę.

Co myślicie o pięknościach sprzed wieków - czy podobałyby się nadal? Czy ideały piękna zmieniły się w Waszym odczuciu? Czy myślicie, że świat Zachodu też ma obecnie bardzo zdefiniowany ideał piękna?