Hello Tokyo - Dzień II

Czwartek był pierwszym pełnym dniem, który mogliśmy poświęcić na zwiedzanie. Naszą wycieczkę rozpoczęliśmy od "Ogrodu Cesarskiego" w dzielnicy Akasaka, w której również znajdował się nasz hotel. Właściwie każdy przewodnik turystyczny, jaki trafił w me ręce, coś o tym parku wspominał, więc przygotowana byłam spędzić tam z pół dnia.

Pogoda dopisywała - pojawiło się słoneczko, deszcze zniknęły bez śladu, zaś temperatura utrzymywała się około 22 stopni. Korzystając ze sprzyjających warunków atmosferycznych, ruszyliśmy do parku na piechotę.

Sam ogród okazał się właściwie szokująco... rozczarowujący. Spodziewałam się pięknie utrzymanego i wypielęgnowanego ogrodu, a trafiliśmy na pustawy i dość nieskomplikowany park miejski. Próżno tu szukać interesujących aranżacji, drzewek bonsai czy romantycznych mostków. Są dwa kamienne relikty dawnych czasów, ale poza tym na "Cesarski Ogród" składają się głównie duże połacie trawnika.

Pokręciliśmy się trochę po okolicy, ale że "Ogród" umieszczony jest w dzielnicy rządowej, to poza majestatycznymi wieżowcami niewiele można tam znaleźć. Postanowiliśmy więc ruszyć do Ginzy!

Ginza wyrobiła sobie markę jako najbardziej ekskluzywna i arystokratyczna dzielnica Tokio. Idealnie prostopadłe ulice obstawione są domami mody wielkich marek jak L.V., Chanel czy Bvulgari. Ulice i chodniki są szerokie i wypucowane aż do przesady. 

W sumie fajna dzielnica by sobie trochę pospacerować, czy przysiąść przy kawie w jednej z niewielu kawiarni. Jeśli kiedykolwiek będziecie w Ginzie, polecam zajrzeć na najniższe piętra domu handlowego Matsuya. Znajduje się tam "depatchika" - czyli piętro zasiane małymi stoiskami sprzedającymi spożywcze różności, niestety wyłącznie na wynos. Można tutaj znaleźć dosłownie wszystko! Od świeżych mięs, po sushi, sery, wypieki, lody, egzotyczne i tradycyjne słodycze... Naprawdę można się tam zgubić, oglądając te wszystkie różności.

Po zwiedzeniu Ginzy ruszyliśmy na podbój jednej z najsławniejszych dzielnic Tokio - Shibuya. To tutaj gyaru chadzają na zakupy, tutaj znajduje się sławne skrzyżowanie, jak i pomnik psa Hachiko. Byliśmy tam w czwartkowy wieczór i choć ludzi nie brakowało, dało się wyrażnie odczuć, że jest to dzielnica, która żyje głównie w weekend.

Z Shibui ruszyliśmy piechotą do Harajuku. Choć Tokio słynie ze swojego rozmiaru, prawda jest taka, że dzielnice nie są wcale szczególnie wielkie i można się bez problemu przemieszczać między nimi na piechotę.

Harajuku to kolejna sławna dzielnica; i muszę przyznać, że zasłużenie. Jest to niezwykle klimatyczne miejsce. Małe uliczki wspinające się po delikatnie pagórkowatym terenie, mniejsze domy i budynki pozbijane razem w gęstą sieć zabudowy.

Ale Harajuku to przedewszystkim stolica awangardowej mody. O ile po Shibui włóczą się głównie utlenione na blond gyaru w miniówkach, to po Harajuku krążą tłumy kolorowo i modnie ubranych ludzi. To tutaj znajdziecie sławne butki, sprzedające dziwne i nieraz trochę kiczowate ubrania. Ale Japończycy to mistrzowie wyglądania w nich FENOMENALNIE! Jeśli chcecie zobaczyć i zrozumieć, co to znaczy "być modnym", musicie odwiedzić Harajuku. Od ludzi i ubrań po prostu nie można oderwać wzroku.

Wizyta w Shibui i Harajuku, choć zdecydowanie przyjemna, pozostawiła pewien niedosyt - ewidentnie dało się poczuć, że te dzielnice prawdziwie tętnią życiem dopiero w weekend. Wróciliśmy więc do hotelu z postanowieniem ponownego odwiedzenia tych dzielnic w sobotę.

Kolejny wpis już niedługo!