Sekret wiecznie młodych Azjatek - różnica w filozofii dbania o siebie

Wyobraźcie sobie gumkę do włosów - teraz mentalnie tą gumkę naciągnijcie i załóżmy, że owa gumka w tym stanie naciągnięcia pozostaje przez godziny, miesiące, lata...

Z czasem gumka zacznie tracić swoją elastyczność, stanie się krucha i rozciągnięta. A gdyby naszym celem było utrzymać ową gumkę w stanie jak największej elastyczności? Są dwa sposoby - albo uniknąć jej naciągnięcia, albo wyciąć z niej kawałek po tym, jak już się naciągnie.

A teraz wyobraźcie sobie, że owa gumka reprezentuje naszą skórę, która przez lata ulega prawom grawitacji, naciąga się przy pracy mięśni i przy innych okazjach. Tak jak w przypadku gumki do włosów, tak i w przypadku skóry mamy dwa podejścia - możemy albo nie dopuścić do utraty elastyczności, albo przywracać ją poprzez zabiegi chirurgiczne.

Te dwie opcje reprezentują również fundamentalne różnice w azjatyckim i europejskim podejściu do kwestii starzenia. O ile Azjatki od najmłodszych lat mają świadomość potrzeby dbania o skórę i zachowania jej elastyczności, to niektóre Polki na odwrót - często nie tkną kremu przeciwdziałającemu starzeniu, póki ich skóra nie ulegnie już procesom starzenia. Problem polega na tym, że zmarszczki są nieodwracalne - są to zmiany na poziomie struktury skóry. Kremy i zabiegi kosmetyczne mogą już tylko i wyłącznie ukrywać zmarszczkę, ale ona będzie już na zawsze.

Szczerze mówiąc, do tego wpisu przymierzałam się od miesięcy i wiem, że będzie ciężko. Kwestia starzenia skóry obrosła w Polsce grubą powłoczką uprzedzeń, uniemożliwiających swobodny dialog. Jednak kiedy widzę zdjęcia moich koleżanek z Polski i patrzę na moje azjatyckie koleżanki, mogę powiedzieć jedno: dla tego, jak szybko się starzejemy, są alternatywy. Gdybym nie widziała na własne oczy, to bym nie uwierzyła.

Vivian Hsu - 37 lat

Wbrew pozorom nie jest to kwestia genów - to nie jest tak, że każdy Azjata wygląda na wiecznie młodego i ma promienną pozbawioną zmarszczek cerę do 40. Wcale nie tak trudno znaleźć osoby, które wyglądają na swój wiek (jak nie więcej) i widać po nich, że o cerę nie dbają, albo nie robią tego wystarczająco.

Wierzę, że wiele Polek może skorzystać z dobrodziejstw azjatyckiej filozofii zapobiegania  starzeniu. Sama jestem tego dowodem: pochodzę z rodziny, gdzie większość kobiet bardzo szybko traciło młodzieńczy urok cery. Moja skóra też ma takie predyspozycje, a na dodatek jest sucha i blada. Są to dwa czynniki, które przyspieszają starzenie, ale dzięki temu, że zdążyłam na czas się nią zaopiekować, jest w doskonałym stanie (jak na moje potrzeby ;)) 

*

40sto letnia Queenie :)

Jednak wiem, że wiele osób będzie miało opory przed akceptacją "azjatyckiej filozofii przeciw starzeniu" przez panujący w Polsce mit, że jeśli przedwcześnie dbamy o skórę pod kątem starzenia, to skóra jak na złość, zemści się i połamie w zmarszczki. Zakładam, że jest to koncept "rozleniwienia" cery, którą wiele Polek próbuje hartować przez używanie tylko kremów nawilżających do 25 roku życia. Ale to tak, jakby mówić, że mycie zębów je "rozleniwi", albo, że lepiej tyć i przechodzić potem na drastyczne diety, aby ciało zahartować w traceniu wagi.

Czasem się zastanawiam, skąd w Polsce u wielu osób wzięło się to silne przekonanie, że od kosmetyków typu "anti-ageing" skóra się starzeje? Widzę dwa wyjścia. Pierwsze, to mit "koleżanki". Każdy słyszał pewnie zatrważającą historię "koleżanki", która zrujnowała sobie twarz, sięgając po kremy przeciwzmarszczkowe. I wcale nie zakładam, że ta historia musi być nieprawdziwa - całkiem możliwe, że młoda osoba sięgnęła po nieodpowiednie dla siebie kosmetyki i zniszczyła sobie cerę. Ale taka historia może się zdarzyć z wieloma typami kosmetyków i trzeba wziąć pod uwagę wiele innych czynników: jakie predyspozycje ku starzeniu cery miała "koleżanka", czy sięgnęła po odpowiednie kosmetyki, czy ich nie nadużyła (osoby młode o jędrnej cerze czasami oczekują, że krem jeszcze bardziej ją ujędrni, kiedy większość kosmetyków może co najwyżej zbliżyć nas do naszego optymalnego stanu).

Drugie wytłumaczenie, to uleganie presji osobom, które w kółko trąbią, że ich mama, babcia czy ciocia to tylko używają szarego mydła i gliceryny, a twarz pozostaje bez jednej nawet maleńkiej zmarszczki. Nie ukrywajmy, czasami zdarzają się zwycięscy na loterii genetycznej, ale to co działa dla nich, nie musi działać dla innych.

Inna kwestia, to wieczna słowna przepychanka o to, czy w ogóle warto podejmować walkę z nieuniknionym starzeniem. Ja na to patrzę tak: dzięki osiągnięciom współczesnej medycyny i poprawy warunków życia, większość z nas może liczyć na dożycie do 90 roku życia. Czy koniecznie musimy się śpieszyć do tego, aby przez 60 lat patrzyła na nas w lustrze pomarszczona twarz? Nasza kultura od zawsze celebrowała młodość, a skoro przy odrobinie wysiłku możemy sobie dać kilka lat więcej młodzieńczego wyglądu, to czemu nie?

Nie zapominajmy też o temacie tak zwanego "godnego starzenia". Zdecydowanie nie namawiam nikogo do próby zwalczania upływu czasu, ani tym bardziej odwracania go i dążenia do wyglądu nastolatki za wszelką cenę. Nie na tym polega azjatycka filozofia przeciwdziałania starzeniu! Chodzi o coś wręcz przeciwnego - o dbanie o swoje ciało i zachowanie jego witalności jak najdłużej, więc nawet kiedy osiągniemy już poczciwy wiek, będziemy po prostu ładnie starzy ;)

W ciągu najbliższych tygodni chciałabym Wam zaprezentować kilka artykułów związanych z azjatyckimi sposobami przeciwdziałania starzeniu skóry. Możecie się spodziewać między innymi:

- Jakich substancji szukać w kosmetykach, które mają nie dopuścić do zestarzenia się cery?

- Dlaczego SPF nie wystarcza, czyli jak opóźnić starzenie cery o 90%?

- Odmładzający masaż i ćwiczenia twarzy.

- Rekomendacje dla nastolatek - jak zacząć dbać o cerę w stylu azjatyckim?

- Przegląd kosmetyków na rynku azjatyckim dla młodych kobiet.

- Co dodać do swojej diety, aby zadbać o cerę

Dajcie mi znać, co myślicie na ten temat :)